"Η ημιαποψιλωμένη γκλάβα: ημιφαλακρό/μισομαδημένο κεφάλι. Γκλάβα λέγεται σκωπτικά το χοντροκέφαλο. Είναι σλαβική λέξη, η οποία προέρχεται από την ελληνική λέξη η «κεβλή» που σημαίνει η κεφαλή."
Δεν θέλω μόνιμη αγκαλιά Δεν θέλω μόνιμα φιλιά Δεν θέλω έλεγχο τι κάνω και πού πάω Τι ώρα γύρισα εχτές Με ποιες αλήτευα προχτές Τέτοια σκλαβιά δε την μπορώ, δε την βαστάω
Θα ζήσω ελεύθερο πουλί Κι όχι κορόιδο στο κλουβί για μια μονάχα θηλυκιά να κελαηδάω Θα χτίσω είκοσι φωλιές κι άμα γουστάρω αγκαλιές από κανάρα σε κανάρα θα πετάω
Θέλει η ζωή μας αλλαγές και ας τσατίζονται πολλές Δεν δίνω φράγκο καθεμιά τι θα μου σούρει Και το πουλί για να τραφεί πρέπει ν’ αλλάζει την τροφή και όχι σκέτο κανναβούρι, κανναβούρι
Μια κότα στρουμπουλή, μια κάτασπρη πουλάδα ξεκίνησε η τρελή για βόλτα στη λιακάδα Κι ένα μαύρο πετεινάρι κικιρίκου την κορτάρει κικιρίκου την κορτάρει ένα μαύρο πετεινάρι
Η κότα η πονηρή λοξές ματιές του ρίχνει κι εκείνος το λειρί με πονηριά της δείχνει - Κρίμα κότα στο κοτέτσι, αχ να περνάει η ζωή σου έτσι να περνάει η ζωή σου έτσι, κρίμα κότα στο κοτέτσι
Να μην πολυλογώ, φιλάκι με φιλάκι εβγήκε απ' τ' αυγό μαύρο κοτοπουλάκι Κι ο θυμός του κόκορά της ξέσπασε στ' άσπρα φτερά της ξέσπασε στ' άσπρα φτερά της ο θυμός του κόκορά της
Η κότα η στρουμπουλή, η περιφρονημένη γεμάτη προσβολή στο φίλο της πηγαίνει Μα το μαύρο πετεινάρι άλλη κότα πια κορτάρει άλλη κότα πια κορτάρει το μαύρο πετεινάρι
Στου γιαλού τα βοτσαλάκια κάθονται δυο καβουράκια έρμα, παραπονεμένα, κι όλο κλαίνε τα καημένα Κι η μαμά τους, η κυρία καβουρίνα πάει τσάρκα με το σπάρο στη Ραφήνα
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια
Πάει ο κάβουρας το βράδυ, βρίσκει το τσαρδί ρημάδι ψάχνει για τη φαμελιά του και τραβάει τα μαλλιά του Βάζει πλώρη κούτσα-κούτσα στη Ραφήνα να πετύχει την κυρία καβουρίνα
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια
Το ξημέρωμα ροδίζει και ο κάβουρας γυρίζει δίχως τη συμβία πάλι, κούτσα-κούτσα στ’ ακρογιάλι Με το σπάρο τον ξενύχτη στη Ραφήνα παίζει τώρα στα ρηχά η καβουρίνα
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια
Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες στην Κεφαλονιά, Την ονομασία του οφείλει στο ομώνυμο τραγούδι. Η λαβή των χεριών είναι από τις παλάμες τεντωμένα κάτω και ο χορός αποτελείται από δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος:
Γίνονται έξι βήματα, όπως στο συρτό στα τρία, τα οποία επαναλαμβάνονται μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός 16. Κατά το 16ο βήμα η στήριξη γίνεται στο δεξί, ενώ το αριστερό βρίσκεται σε άρση.
Στο δεύτερο μέρος τα βήματα είναι τα εξής:
1: Αναπήδηση στο δεξί και μικρή μετατόπιση του σώματος αριστερά με το αριστερό σε συνεχή άρση.
Το βήμα αυτό επαναλαμβάνεται 15 φορές.
16: Το αριστερό δίπλα στο δεξί στην προσοχή.
Σύμφωνα με τον Αθ. Μπίκο, ο χορός συναντάται και στην περιοχή της Αρκαδίας. Ο χορός μπορεί να χορευτεί και με διπλό κύκλο και λαβή όπως των Καρυάτιδων.
Μέρμηγκας
